کد مطلب:314687
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:182
حدیث ثقلین
«قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: انی تارك فیكم الثقلین كتاب الله و عترتی اهل بیتی لن تظلوا ما ان تمسكتم بهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض» [1] .
حدیث ثقلین از احادیث مسلم و قطعی است كه به سندهای معتبر و عبارات مختلف روایت شده و سنی و شیعه به صحتش اعتراف دارند. از این حدیث و امثال آن چند مطلب استفاده می شود:
1 - چنان كه قرآن تا قیامت در میان مردم باقی می ماند، عترت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز تا قیامت باقی خواهد ماند، یعنی هیچ زمانی زمین از وجود امام و رهبر حقیقی خالی نمی شود.
2 - پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم با این دو امانت بزرگ تمام احتیاجات علمی و دینی مسلمین را تأمین كرده و اهل بیتش را به عنوان مرجع علم و دانش به مسلمین معرفی كرده، اقوال و اعمالشان را معتبر دانسته است.
3 - قرآن و اهل بیت نباید از هم جدا شوند و هیچ مسلمانی حق ندارد از علوم
[ صفحه 137]
اهل بیت اعراض كند و خودش را از ارشاد و هدایت آنان بیرون نماید.
4 - مردم اگر از اهل بیت پیروی كنند و به اقوال آنان تمسك جویند گمراه نمی شوند و همیشه حق در نزد آنهاست.
5 - همه احتیاجات دینی مردم نزد اهل بیت موجود است و هر كس از آنها پیروی كند گمراه نمی شود، و به سعادت حقیقی نایل می گردد. یعنی اهل بیت از خطا و اشتباه معصومند و با همین قرینه معلوم می شود كه مراد از اهل بیت و عترت تمام خویشان و اولاد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم نیست، بلكه افراد معینی هستند كه از جهت علوم دین كاملند و خطا و عصیان در وجودشان راه ندارد تا صلاحیت رهبری داشته باشند. و آنها عبارتند از علی بن ابیطالب و یازده فرزندش [2] .
كه یكی پس از دیگری به امامت منصوب شدند، چنان كه در روایت نیز به همین معنا تفسیر شده است. از باب نمونه: ابن عباس می گوید به رسول خدا گفتم: خویشان شما كه دوست داشتن آنها واجب است كیانند؟
فرمودند: علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام [3] .
جابر می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: خدا ذریه هر پیغمبری را در صلب خودش قرار داد ولی ذریه ی مرا در صلب علی (علیه السلام) قرار داد. [4] .
بر وجوب تمسك به ثقلین در روایات سنی 39 حدیث ذكر شده است. [5] بر
[ صفحه 138]
وجوب تمسك به ثقلین در روایات شیعه 82 حدیث ذكر شده است [6] .
[1] احقاق الحق، ج 9 ص 309؛ ينابيع المودة، ص 35.
[2] شيعه در اسلام، ص 116.
[3] رك: ينابيع المودة، ص 318 - 311؛ احقاق الحق، ج 9، ص 379 - 309.
[4] فصول المهمه، ص 25؛ عيون اخبار الرضا عليه السلام، ص 27.
[5] غاية المرام، ص 211.
[6] غاية المرام، ص 217.